വാക്കുകൾ മരിച്ചപ്പോൾ

വാക്കുകളുടെ ഇടനാഴിയിൽ
ഒരു പിൻവിളിയായി മൗനമേ നീ വന്നു

ഒരു മാത്ര കൊണ്ടു നീ എന്നിലെ എന്നിൽ വെറുതെ ഒരു കവിതയായി

നിറഞ്ഞ കണ്ണിലെ മിന്നുന്ന ബിംബമായി

ഒന്നും മിണ്ടാതെ തെല്ലൊന്നു ചിരിക്കാതെ അറിയാതെ നീ എന്നിൽ എന്തിനോവേണ്ടി അലിഞ്ഞുചേർന്നു

എന്റെ സ്വന്തം മൗനം


നിന്നെ ഞാൻ അറിയുന്നു

പറയാതെപോയ വാക്കുകൾ
പറഞ്ഞുപോയ വാക്കുകൾ
പാലിക്കാതെപോയ വാക്കുകൾ
നീറാതെ നീറുന്ന വാക്കുകൾ

ഏതോ വേദന എന്നെ വാചാലനാക്കവേ
എന്റെ വാക്കുകളുടെ ഇടനാഴിയിൽ നീ വന്നു

ഒരു പിൻ വിളിയായ്
ഒരു നറു ചിരിയായ്